«Hitz-Erdiko Kontaketak», euskarazko ipuin laburren lehiaketak, 54 proposamen jaso ditu 2020an ospaturiko edizioan
• Hirugarren edizio honetan 54 proposamen jaso dira. Nagore Atorrasagasti Magaña leioarra izan da garailea, eta Martina Villate Martinez bilbotarrak irabazi du Elkar Saria.
“Serendipia itxaropenari lotua…”. Antolatzaileek emandako esaldi hori abiapuntutzat hartu, eta gehienez ere, ehun hitzeko kontakizuna euskara hutsean idaztea zuten erronka partaideek. Urtarrila eta martxoa bitartean ospaturiko edizio honetan antolatzaileek (Basauriko Udala ZirtZart Gazte Zerbitzuaren bitartez, Geuria Hego Uribeko herri komunikabidearen eta Elkar Euskal Kulturgintzaren laguntzarekin) 54 kontakizun jaso dituzte.
Kontakizun bi saritu dira: «Kontakizun onena», laurehun euroko sariarekin (400 €); eta «Elkar saria» —alegia, gazteenen arteko testurik onena—, ehun eta berrogeita hamar euroko sariarekin (150 €). Gainera, saritutako kontakizunak Geuria aldizkarian argitaratu dira. Nagore Atorrasagasti Magaña izan da garailea. Bestalde, Martina Villate Martinez gazte bilbotarrak, 12-17 urte bitarteko parte hartzailerik bozkatuenak, eskuratu du “Elkar saria”. Hona hemen sarituriko kontakizunak:
- Nagore Atorrasagasti Magaña
Serendipia itxaropenari lotua. Han aurkitzen zen nire burua. Atlantikoaren olatuetan murgilduta; ni, eta nire pentsamenduak bakarrik ginen gau ilun horretan. Soka batekin lotuta nengoen lemari, segurtasuna zela eta. Itsasontzia zanpateko izugarriak ematen zituen ur gainean. Hodei beltzak zetozen urrunetik; tximistargiak zerua argiztatzen zuen itsasoa. Nire helburu bakarra zen lurra zeruertzean ikustea, baina bazirudien amets hori heltzeko oraindik zenbait ordu geratzen zirela. Begiak ireki nituenean, malkoz bete zitzaizkidan, tupustean, zerbait begiztatu nuelako urrunean. Egun eta erdi eman nuen hara heltzeko; lortu nuenean, ezin sinetsi ikusten ari nintzana. Uretan sartu, eta lurrera heldu nintzenean, nire lekua zela pentsatu nuen. Zoragarria, besterik ez.
- Martina Villate Martinez
Serendipia itxaropenari lotua izan zen papera aurkitzean bizi izan nuena. Urteak igaro ziren mutikoak niri kuaderno orri hori eman zidanetik. Hogei bat hitz irakurtzen ziren bertan: bere helbidea eta “inoiz ez dut zurekin pasatutako uda ahaztuko.” Nahiz eta estimuz gorde nire egunerokoaren barruan, oporretatik etxera bueltatzean desagertua zen papera. Horren arrastorik ez zegoen. Orain arte. Aspaldiko gauzak ikusten ari nintzela topatu nuen. Birritan pentsatu gabe, autoko giltzak hartu, oroimen batek nagusituta: hura eta biok hondartzan etzanda, eguzkiak besarkatzen gintuela. Nire lehenengo amodioa. Ez nekien mutilak bertan bizitzen jarraituko zuen, baina saiatzeko prest nengoen.
Laugarren edizioa 2021ean abian jartzea helburu dute antolatzaileek, proiektuari segida emanez, idazmenean interesa dutenen talentua aurkitu eta sustatzeko ideiarekin.